Είναι αβέβαιο αν θα βρίσκομαι εδώ τον Σεπτέμβριο για να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια. Η "νομαδική" και αποσπασματική πορεία μου στα σχολεία, στην οποία με έχει καταδικάσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, δε μου δίνει ελπίδες πως θα καταφέρω να εξελίξω αυτό που ξεκίνησα εδώ.
Δεν είναι ώρα για πικρίες., όμως. Το μόνο που μένει είναι να ευχαριστήσω τους γλυκύτατους μαθητές μου που με εξέπλητταν συνεχώς με τις ικανότητές τους και τους γονείς και συναδέλφους εκπαιδευτικούς που στήριξαν αυτή την προσπάθεια.
Η Β' τάξη έφτιαξε ζωγραφικές συνθέσεις με σχήματα και χρώματα που δεν απεικονίζουν κάτι από τον πραγματικό κόσμο. Στο τέλος της χρονιάς οι υπέροχες αυτές ζωγραφιές έγιναν παζλ! Μπορείτε να τα βρείτε και να παίξετε με αυτά στην βιβλιοθήκη του σχολείου.
Στις 14 Ιουνίου έγινε στο σχολείο μας η Γιορτή της Χαράς. Ήταν μια γιορτή για τα συναισθήματα που έγινε με την άριστη συνεργασία, μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών. Στα πλαίσιά της η Ε' Τάξη παρουσίασε το εικαστικό δρώμενο "Στον ιστό της λύπης πιάνω τη χαρά". Δείτε εδώ μερικά στιγμιότυπα από τη δράση μας.
Αν μπροστά στην εικόνα ενός σωρού σκουληκιών φωνάζεις "μπλιάχ!", σίγουρα δε συμβαίνει το ίδιο με τις ζωγραφιές που φτιάξαμε παίρνοντας αφορμή και έμπνευση απ' αυτά. Εδώ μόνο φωνές θαυμασμού ταιριάζουν. Τα σκουλήκια ήταν μια ευκαιρία για μας τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων να διδαχτούμε ,πώς η η καμπύλη γραμμή, αλλά και η διαβάθμιση τόνου μπορούν να δώσουν την αίσθηση του όγκου στα σχέδιά μας. Θαυμάστε τα.
Ο Μάιος είναι ο μήνας των λουλουδιών και οι εργασίες μας ήταν αφιερωμένες σ' αυτά. Η πρώτη εργασία ήταν ζωγραφική φανταστικών λουλουδιών. Τα ζωγραφίσαμε με δικά μας πρωτότυπα και ευφάνταστα σχέδια. Εδώ μπορείτε να δείτε μερικές ζωγραφιές μας και εμάς την ώρα που δουλεύουμε. Όλα τα έργα μας μπορείτε να τα απολαύσετε στην έκθεση του σχολείου.
Με τον ερχομό της άνοιξης αρχίσαμε να φτιάχνουμε πολύχρωμες χάρτινες πεταλούδες. Δε θελήσαμε να αντιγράψουμε τις πραγματικές, αυτές που βλέπουμε στη φύση και στα βιβλία, αλλά να σχεδιάσουμε δικές μας πρωτότυπες και διαφορετικές. Φτιάξαμε πολλές, αλλά εδώ μπορείτε να δείτε μερικές από αυτές. Ήταν όλες υπέροχες. Μια μέρα μάλιστα τα παιδιά του ολοήμερου τις είδαν να ζωντανεύουν! Χτυπώντας τα πολύχρωμα φτερά τους πέταξαν μακρυά και χάθηκαν από τα μάτια τους. Το πιστεύετε;
Τώρα που οι Απόκριες τελειώνουν μπορείτε να δείτε τι φτιάξαμε τις τρεις τελευταίες εβδομάδες. Οι μάσκες είχαν φυσικά την τιμητική τους. Οι μαθητές των μικρότερων τάξεων έφτιαξαν μικρές μάσκες-γυαλάκια και εκείνοι των μεγαλύτερων τάξεων δοκίμασαν τις ικανότητές τους σε άλλες, πιο σύνθετες και τεχνικά πιο απαιτητικές. Μπορείτε να θαυμάσετε μερικές απ' αυτές... Επίσης φτιάξαμε γιρλάντες για την αποκριάτικη γιορτή μας
Όταν επιστρέψαμε από τις διακοπές των Χριστουγέννων αποφασίσαμε να φτιάξουμε κάτι που θα μας θυμίζει τη νέα χρονιά, το 2011. Για κάθε αναμνηστικό φτιάξαμε ζωγραφιές και χάρτινες κατασκευές που τις κρεμάσαμε μαζί με χάρτινες πολύχρωμες χάντρες. Παρακάτω βλέπετε μερικά από τα αναμνηστικά μας. Φτιάξαμε όλοι από ένα!Τις χάρτινες χάντρες τις φτιάξαμε ανακυκλώνοντας ζωγραφιές μας που δεν ήταν τόσο επιτυχημένες, αυτές που συνήθως καταλήγουν στα σκουπίδια. Κόβαμε τις ζωγραφιές σε τρίγωνα που ύστερα τα διπλώναμε γύρω από ένα ξυλάκι. Κολούσαμε την άκρη τους και τέλος αφαιρούσαμε το ξυλάκι. Η χάντρα μας ήταν έτοιμη! Όταν φτιάχναμε τις χάντρες χρειαστήκαμε κουτάκια για τις αποθηκεύσουμε. Τότε μάθαμε να φτιάχνουμε μικρά κουτάκια οριγκάμι, δηλαδή κουτιά που φτιάχνονται διπλώνοντας ένα κομμάτι χαρτί χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε ψαλίδι και κόλα. Βλέπετε μερικά παρακάτω. Γράψαμε το όνομά μας επάνω! Πώς φτιάχνεται το κουτάκι οριγκάμι θα μας το θυμίζει, αν το ξεχάσουμε, ο Στέλιος (Γ1) στο βίντεο που ακολουθεί. Ο Στέλιος είναι πραγματικός δεξιοτέχνης στην κατασκευή αυτών των κουτιών. Δείτε με πόση προσοχή διπλώνει το χαρτί!
...πρέπει να ελπίζουμε και να αναζητούμε μια λύση.
Αυτό μας προτρέπει να κάνουμε, το σύντομο αυτό ανιμέισον στο οποίο πρωταγωνιστούν, ένα μολύβι, μια γόμα, μια ξύστρα, ένας μαύρος μαρκαδόρος και μια λευκή ξυλομπογιά.
Μπορεί μια πένσα, ένας σουγιάς, μια αλυσίδα, ένα τρυπάνι και άλλα μεταλλικά αντικείμενα να ζωντανέψουν και μάλιστα να ζήσουν στην άβυσσο, δηλαδή στο πιο βαθύ σημείο της θάλασσας;