Είναι αβέβαιο αν θα βρίσκομαι εδώ τον Σεπτέμβριο για να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια. Η "νομαδική" και αποσπασματική πορεία μου στα σχολεία, στην οποία με έχει καταδικάσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, δε μου δίνει ελπίδες πως θα καταφέρω να εξελίξω αυτό που ξεκίνησα εδώ.
Δεν είναι ώρα για πικρίες., όμως. Το μόνο που μένει είναι να ευχαριστήσω τους γλυκύτατους μαθητές μου που με εξέπλητταν συνεχώς με τις ικανότητές τους και τους γονείς και συναδέλφους εκπαιδευτικούς που στήριξαν αυτή την προσπάθεια.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!